Çağla Coşkun
Sezon açılışını İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları’nın yeni oyunu “Bak Bizim Şarkımızı Çalıyorlar” ile yaptım ama buraya notunu düşmek biraz zamanımı aldı (tatminsiz çıktığım için elim klavyeye gitmediğindendir).
Neil Simon’ın yazdığı, Yeşim Gökçe’nin çevirisini yaptığı müzikali Ersin Umulu sahneye koymuş. Müzikalin başrollerini Özge Özder ve Ali Mert Yavuzcan paylaşıyor. İkiliye Köksal Ünal, Evrim Artut, Müge Gülgün ve Çağrı Büyüksayar danslarıyla ve şarkılarıyla eşlik ediyor.
Broadway’in bol ödüllü yazarı Neil Simon, oyunu ünlü besteci Marvin Hamlisch ve şarkı sözü yazarı Carole Bayer Sager’in aşklarından esinlenerek yazmış. Oyunda da ödüllü ve takıntılı besteci Vernon ile biraz çılgın söz yazarı Sonya arasındaki işbirliği ve duygusal ilişki anlatılıyor.Vernon ve Sonya karakterlerine, onların “öteki benlerini” temsil eden dansçılar eşlik ediyor. Görünüşte uyumsuz ve egolarıyla savaşan bu ikili birbirlerinin sanatını beslerken aşklarını da yürütebilecekler mi? “Ben”lerini biraz olsun bırakıp “biz” olabilecekler mi acaba?
Konusuna bakınca çok keyifli bir oyun gibi duruyor fakat ben o kadar da keyif almadım. Neden mi?
Öncelikle, çeviriler çok sentetik. Akıcı bir Türkçe kullanılmamış. Karakterlerin her sözcüğü, şarkıların her bir satırı buram buram çeviri kokuyor. Dolayısıyla oyuna bir türlü adapte olup o duyguyu alamadım. Kötü dublajlı bir Hollywood filmi izler gibiydim.
Yine daha önce defalarca izlediğim ve beğendiğim Özge Özder ve Ali Mert Yavuzcan’ın oyunculukları ise fazlasıyla abartılıydı. “Ben oynuyorum!” diye bağırıyor gibilerdi. Bu tarz oyunculuklardan hiç ama hiç hoşlanmıyorum.
Yabancı oyunların/müzikallerin uyarlamalarında bu sıkıntıları zaman zaman yaşıyorum aslında. Özellikle Şehir Tiyatroları gibi büyük prodüksiyonlarla sahnelenen oyunlarda bunu daha fazla yaşıyorum. Her şey çok abartılı, her şey çok sentetik.
Yine de merak ederseniz, Şehir Tiyatroları’nın web sitesinden oyun programına ulaşabilirsiniz.
